That sounds like a euphemism.

While you were having a struggle session about outdoor cars, I studied the blade.

Apparently, it’s from a Poem by the Tang Era poet Cen Shen, who is Speaking to his service during the An Lushan Rebellion:

吾窃悲此生，四十幸未老。
一朝逢世乱，终日不自保。
胡兵夺长安，宫殿生野草。
伤心五陵树，不见二京道。
我皇在行军，兵马日浩浩。
胡雏尚未灭，诸将恳征讨。
昨闻咸阳败，杀戮净如扫。
积尸若丘山，流血涨丰镐。
干戈碍乡国，豺虎满城堡。
村落皆无人，萧条空桑枣。
儒生有长策，无处豁怀抱。
块然伤时人，举首哭苍昊。
早知逢世乱，少小谩读书。
悔不学弯弓，向东射狂胡。
偶从谏官列，谬向丹墀趋。
未能匡吾君，虚作一丈夫。
抚剑伤世路，哀歌泣良图。
功业今已迟，览镜悲白须。
平生抱忠义，不敢私微躯。